Geen gedacht waar ik de hoge bezoekersaantallen van de laatste dagen aan te danken heb. Ik liet wel hier en daar een reactie achter, wat ik weinig deed de voorbije maanden.
Na mijn tijdonderweg avontuur zijn er lezers van een heel ander front bij gekomen. Dat vertellen ze me wel eens in de wandelgangen.
Ik heb het ooit nog eens gedaan, op mijn oude blogstek. Zou ik het nog eens durven? Waarom niet eigenlijk…
Wie zijn ze en wat drijft hen naar hier, de lezers van tijdtussendoor? Laat je eens horen, vandaag. Over jezelf of over het leven. Giet je woorden in een reactie en laat je lezen.
Zoveel warmer om te weten tegen wie ik mijn schrijvers hart uitstort.
tijdtussendoor 
Wie ik ben weet je al een beetje via mijn weblog.
Ik passeer hier regelmatig en hou van je schrijfsels, eerlijk en puur.
Ondertussen is de mist buiten opgetrokken, hopelijk ook in je hoofd. In het mijne voorlopig nog niet…
Groetjes
Dat bedoel ik. Ik merk dat ik minder aan loglezen toe kom door te twitteren. Ik wil dat terug draaien…. en dat moet ik zelf doen.
Lekker blijven schrijven dus. Het is dat de reaguurder ook echt moet reageren om erbij te horen 🙂
Die van de andere kant 🙂 (mooi geschreven)
Hey, ik kom hier ook al een tijdje lezen met plezier. En ik begrijp hoe leuk het is om te weten voor wie je schrijft en daarom krijg je hier een reactie, ook al heb ik verder nog niet veel te schrijven. Wil je weten wie ik ben, kom je ook maar op mijn blog loeren 😉
Vaak lees ik je stukjes. Waarom? Ik ken jou niet en jij kent mij niet. Ik heb zelf geen blog en denk niet dat ik er ooit een zal hebben.
Toch kom ik hier graag, jij deed iets wat ik graag zou willen en toch nooit zal doen…
Jij schrijft soms iets dat klinkt alsof het uit mijn mond zou komen.
Soms doe je me nadenken.
Soms …
Dààrom dus, dank, Marta
Hoi,
Ik heb zo nu en dan al eens een berichtje nagelaten. Ik kom hier graag even vertoeven omdat ik op jouw blogs meestal een stukje rust vind, echte aandacht voor mensen, genieten van kleine dingen. Da’s tof om te lezen
Toch even reageren ! Altijd fijn om te lezen !
Oude bekende, Katrien…
Lie(f)s.
Ja, mij ken je wel. Ik lees hier heel graag, je inspireert me met je mooi gekozen woorden.
Gisteren heb ik je blogadres aan twee anderen gegeven die meer wilden weten over Santiago. Daarvan gaat de teller ook weer omhoog!
En wat je zegt over bij anderen reageren: op het moment dat ik dat minder doe (omdat ik te druk ben), krijg ik zelf ook minder bezoek (en reacties), dan kelderen de statistieken naar beneden. Blijkbaar komen mensen lezen als ze je reactie ergens hebben zien staan.
Fijne dag nog, groet Roelien
Ik kwam hier voor je tocht, tijdens je tocht en na je tocht. Je hebt, door je wandeling, gedaan wat ik diep in mijn hart ook zou willen. Ware het dat mijn voeten dat helaas niet meer kunnen. En verder spreekt je manier van schrijven mij aan………Dank je wel daar voor.
Prettige dag toegewenst, groeten van 10-eke
(vanuit puntje noord holland)
sinds voor, tijdens en nu nog na je tocht…
omdat ik je pure schrijfsels apprecieer,
omdat ik zelf ook ontzettend graag onderweg ben,
meer inspiratie over mensen die graag onderweg zijn vind je terug op de site van http://www.africatrek.com (een koppel dat Afrika te voet door kruistte)
Om mee met je te lachen, mee te genieten, een traan weg te pinken of te huilen, angstig te zijn of boos, of blij en uitbundig, twijfelend of zelfverzekerd …
Om een beetje met je mee te mogen ‘leven’ …
Dank
xxx
Hoe ik hier terecht gekomen, weet ik niet, want ik ken je eigenlijk niet. Maar kom hier graag lezen. Waarom? Gewoon omdat je schrijfsels zo simpel en toch zo echt zijn. Mijn blog gaat gewoon over de dingen die ik meemaak en/of mij raken,zonder echt grote theorieën te verkondigen.
Ik lees hier ook telkens weer 🙂
Tja, hoe ben ik hier gekomen? Ik weet het eigenlijk niet meer… Misschien omdat we allebei erg van wandelen houden? Dat dat mijn trigger was? Jij blogt, ik blog… Al met al, zal het wel de overeenkomsten zijn die mij bond aan jou! 😉
Ooit heb ik je link aangeklikt bij wat toen nog dieprood heette en nadien niet meer losgelaten…
Dat komt omdat je de de dingen heel treffend en invoelbaar kan neerschrijven, denk ik. En omdat ik mijzelf soms herken in bepaalde observaties en bepaalde hunkeringen die ik tussen de regels door of soms letterlijk kan lezen ook de mijne zijn. Ook al kennen we elkaar niet, of nauwelijks en is er enkel dat beeld….
Ik ben Sarah en ik hou van de manier waarop je schrijft. Jouw blogstukjes zijn als een koffiepauze, waar je lang naar uitkijkt en even lekker de tijd voor neemt. En je woont in hetzelfde dorp als mijn schoonouders. Dat ook, natuurlijk.
Hoe ik hier kwam weet ik niet meer, wss via een link op een andere blog, maar … je staat bij mijn favorieten waardoor ik hier wekelijks passeer.
Het leest leuk en complexloos.
Zelf heeft mijn huidige blog een lager lezersaantal omdat hij minder expliciet is als de vorige, waar ik schenen stampte en meer over seks sprak. Ik gebruik ook minder tags dan vroeger. 🙂
Ik lees je (dat weet je uiteraard)? Waarom: omdat je zo kalm en rustgevend bent in wat je schrijft. Soms veeeeeel kalmer dan mij, maar dat geeft niet, dat mag.
En ook omdat ik je ondertussen ken. En ik blijf mij erover verwonderen dat jij dit schrijft. Wat goed is, hoor 🙂
Vreest niet, er zijn ook mannen die je blog lezen. Al zijn ze blijkbaar wel sterk in de minderheid als ik de vorige reacties bekijk. En ik kom hier al jaren af en toe langs. Ik kan je open en soms confronterende manier van schrijven wel appreciëren, vooral omdat je die weet te combineren met een positieve kijk op het leven.
Ik kom hier nog maar een half jaartje maar sindsdien zit er ook in zweden een fan van je zalig mooie schrijfstijl.
Ik kom hier sinds één week via Neneh en ben sinds heel kort ook een blog begonnen.
En ik doe ook mee aan vrouwenvieringen in Zoetermeer en ik heb het gevoel dat wij in die vieringen dezelfde taal spreken als jij in je blog, echt, aandachtig, dicht bij ons zelf in verbinding met de ander, met de wereld om ons heen.
Onze laatste viering had als thema ‘De cirkel van het leven’ n.a.v. het boek de Gastvrije aarde van Clarissa Pinkola Estes, misschien ken je het wel?
Dank je, aan iedereen… wat een boost om verder te gaan 😉
Ik kan alleen maar herhalen wat hier al gezegd geweest is. Ik kom hier graag lezen omdat je blog rust uitstraalt. Je schrijfsels zijn eerlijk en puur en je doet me vaak nadenken over wat echt belengrijk is in het leven. Ik bewonder je om de zorg die je draagt voor mensen in je omgeving en je leert me te genieten van de kleine dingen. Houden zo!
Ben mama van Elly,dus langs die weg kom ik af en toe op je weblog terecht!
Groetjes
Ik kom hier graag eens langs, voor de stilte en de rust.
Het is prettig toeven hier. Ookal kom ik de laatste tijd niet veel meer aan lezen en loggen toe, neem ik nog steeds graag tijd tussendoor om bij te lezen hoe het met je gaat.
Schrijf lekker door! En tot gauw.
groetjes van de andere kant 🙂
Een heel late reactie, want ik ben vreselijk achterop geraakt met blogs lezen. Ik kom hier graag lezen. Voor de rust, de diepgang, de sfeer. En sinds je op tocht bent geweest, broeit het idee om dit ook ooit in mijn leven te doen, als de kinderen wat ouder zijn.